Shirai z uczniem Yuki przechadzali się w stronę restauracji sushi bar wtedy zauważyli w końcu, dwójka była bardzo głodna. Weszli we dwójkę.
- Dobrze Yuki, zarezerwuj stolik i powiedz mi jaki zestaw chciałbyś to pójdę go zamówić, może wezmę ten sam - Odpowiedział zastanawiając się chwilę.

Zajął miejsce, ale nim poszedł poprosił o zestaw, w którym było jak najwięcej ryb. Poza tym było mu wszystko jedno, co jeszcze będzie w sushi. Usiadł zatem na miejscu i czekał na nauczyciela uśmiechając się pogodnie. Dawno tu nie był, dlatego przez chwilę rozglądał się ciekawie, a gdy nauczyciel wrócił podziękował i wziął sushi.
-Panie Profesorze... Czemu zawsze mnie na lekcjach Pan najbardziej męczy?
Spytał, gdyż zawsze go to ciekawiło, a poza szkołą, może nie zareaguje na to pytanie jakoś nerwowo...

Nauczyciel był zaskoczony pytaniem swojego ucznia, przecież mu nie powie że on mi się podoba bo jeszcze zwieje i co wtedy? Odpowiedział wtedy:
- Szczerze mówiąc, sprawdzam Twoją wszechstronną wiedzę, teraz będę mniej pytał Ciebie co ja pamiętam to spałeś na początku moich lekcji w dodatku słyszałam twoje lekkie chrapanie nawet - Odpowiedział biorąc sushi do ust i zjadł kolejnego. Jak widać nie miał reakcji złej czy potwornej, w szkole musiał być tym strasznym i upiornym nauczycielem bo nie cierpi jak ktoś ignoruje jego, miał lekko minę naburmuszoną i poważną później. Posiadali dwa zestawy osobno akurat.

Znów był calutki czerwony. Schował się w swoich dłoniach.
-Jejku... Bardzo przepraszam... To przez to jak pracuje, już więcej nie zasnę na lekcji, obiecuje.
Powiedział przez swoje dłonie tak, by nauczyciel usłyszał. Rozsunął palce, by spojrzeć na twarz nauczyciela, czy bardzo się z Niego śmieje. Odetchnął głęboko, by się uspokoić. Życzył smacznego i powoli zaczął jeść delektując się łososiem i tuńczykiem.

Oko lekko otworzył widząc młodziaka, no cóż teraz wie że ciężko pracuje w rodzinie.
- Jak na chłopaka zapracowanego teraz rozumiem, czemu tak zasypiałeś mogłeś wcześniej mi to wyjaśnić lub usprawiedliwienie napisać typowe że możesz zasypiać czy posiadasz syndromy spania po pracy nie byłbym przecież zły o to - Odpowiedział spokojnie, biorąc pałeczkami i kosztując jego ulubione sushi z łososiem i awokado. Odetchnął. Shirai nie był typem żeby śmiać się z czyjegoś nieszczęścia czy nie doradztwa raczej próbował pomóc.
- No cóż słyszałem że masz problemy z jakimś przedmiotem czyżby prawa obrony z sztukami walk? - Spytał zaciekawiony w jego stronę. Wtedy zamówił sake do sushi bo lubił mieć smaczek w tym przypadku, a chłopakowi zamówił coca-cole.

-To nie do końca tak... Pracuje po lekcjach do dwudziestej, więc w akademiku jestem przed ciszą nocną, ale czasem muszę zostać w pracy dłużej. Bo np. zdjęcie nie wyszło, albo coś w tym stylu. No i czasem zdarza się, że wracam do pokoju nad ranem.
Przyznał jedząc dalej powoli i popijając colą. Sam z siebie nie chciał też pić, bo za szybko się upija, więc cieszył się, że nauczyciel kupił mu zwykłą colę.
-Tak... Ale to zależy, czasem idzie mi dobrze, a czasem w ogóle nie idzie. Wszystko zależy od działu...
Wyjaśnił mniej więcej jak to wygląda w Jego mniemaniu. W końcu nie ogarnia tylko kilku rzeczy, ale przez to ma problemy z tym przedmiotem.

- Hmm jeśli chcesz mogę zostawać na treningi dla Ciebie, żebyś ogarnął co nie co sztuki walki bo raczej sam nie poradzić na egzaminie który będzie za dobry tydzień - Odpowiedział surowo trochę, potem złagodził głos no cóż musiał coś powiedzieć w temacie na którym rozmawiają. Shirai zastanawiając się jak porwać chłopaka stąd jak spokojnie zjadł swoją porcję bo widać kto był naprawdę głodny, no cóż życie. Później zastanowił się podszedł do baru zamawiając dwa sake, akurat powiedział że specjalnie jest dla młodzieńca na trawienie i że go potem odniesie do jego domu. No cóż miał znajomości bo to jego najlepszy przyjaciel zrobił z nim żółwika przytaknął znakiem jakim oni jedynie znali. Podał dwa sake przy stoliku kelner.
- No to dla Ciebie Yuki jest, na trawienie ale wpierw zjedz - Odpowiedział czekając i zastanawiając się, jaką novele napisać dla kobiet które zaczynają zdychać na jego widok. Za bardzo był rozpoznawany w tym momencie.

Nie powinien pić i szybko się upijał, ale jednak to robił kiedy była okazja(chociaż się bronił), a nauczyciel najwyraźniej nie miał oporów przed tym, by kociakowi dać alkohol. Podziękował i wypił z nim na raz, gdy już zjadł. Zamruczał jak na kota przystało. Był najedzony... Chyba faktycznie tego potrzebował.
-Dziękuje Panu bardzo. Postaram się kiedyś odwdzięczyć i w sumie... Ćwiczenia, by się przydały.
Przyznał, ale wątpił, by taki chuderlak jak on dał sobie radę np. z przerzuceniem kogoś przez ramię.

- Hmm no dobra - Odpowiedział spokojnym głosem, wziął portfel idąc do baru gdzie siedział jego najlepszy kumpel, akurat mieli takie szczęście że to było jedzenie na koszt firmy co za szał. Znowu żółwik mówiąc "dzięki koleś, na drugi znajdę czas i pójdziemy w kręgle zagrać na mój koszt", wtedy przytaknął.
- No mamy szczęście możemy iść - Odparł ubierając swój kubrak wtedy widział jak chłopak lekko był pijany chyba raczej już jest pisany przecież jak rodzice go zobaczą to będzie przekichane, co teraz zrobi w tym momencie, no dobra zabierze go do siebie i przyjdzie jutro rano wytłumaczę jemu rodzicom że został na noc bo trenował z nim sztuki walki w posiadłości. Tak dobra wymówka, a może nie.
- Widzę że jesteś w złym stanie - Widział jak idzie i potknął się wtedy młodziaka złapał szybko bo znowu potknie o coś to znowu guza nabije.

Faktycznie, wypili jeszcze po jednym czy dwóch, a Yuki już był miękki na nogach. Naprawdę szybko się upijał. Zadowolony szedł oparty o profesora żeby się nie wywrócić. Na całe szczęście Shirai nie miał się przed kim tłumaczyć. W końcu Yuki jest sam na tym świecie. Inaczej, by nie pracował.
-Gdzie... Idziemy?
Spytał. Pojawiły się Jego uszka i ogon, bo teraz było mu wszystko jedno, czy ktoś widzi czy nie. A poza tym dodawały mu mnóstwo uroku. Poruszył uszkami zabawnie. Szedł dalej za nim...

z/t obaj.